Na grondig ontvetten: positioneer de folie met schilders- tape of magneten. Meet heel exact en controleer van een afstandje of de positionering niet alleen meetkundig, maar ook visueel juist is.

Verwijder (terwijl de folie nog steeds op de ondergrond op zijn plaats wordt gehouden met magneten of tape) slechts een smalle strook van het onderliggende rugpapier (ook wel backing genoemd). Laat de rest van het rugpapier in eerste instantie nog op de folie zitten, want dat houdt de folie een beetje ‘in model’.

Wrijf de folie (waar het rugpapier is verwijderd) met je rakel in een zo recht mogelijke streek op de ondergrond vast.
Probeer daarbij te voorkomen dat je de folie ‘opduwt’. Als je de folie teveel opduwt, rakel je namelijk ‘spanning’ in de folie.

Nadat je de folie hebt aangerakeld, loop je alle randen even na op (net) niet-geraakte delen en kijk je in strijklicht of er nog ergens blaasjes te zien zijn. Kleine belletjes trekken weg. De wat grotere blazen kun je met behulp van een bellenprikker of het scherpe uiteinde van een 30-gradenmes in de zijkant inprikken, waarna je de lucht wegduwt in de richting van het gaatje.

Folie moet met voldoende rakeldruk worden aangewreven (plusminus 4 kilogram). Deze druk is nodig om lucht weg te wrijven en een goede hechting tussen de lijmlaag en de ondergrond te krijgen. Bij onvoldoende rakeldruk kunnen er luchtbellen onder de folie ontstaan. Maar door deze druk kan het zijn dat je de folie ‘opduwt’ en spanningsplooien in de folie rakelt. Dit zal je zeker merken bij dunne folies. Hoe voorkom je dit? Door de wrijvingsweerstand te verlagen

• Werk met een stofje of viltje op de rakel. Als je de folie aandrukt met de stofkant van de rakel ‘glijdt’ de rakel over de ondergrond en raakt de folie niet/minder opgerekt;
• Breng de wrijvingsweerstand verder omlaag door rakel en folie in te spuiten met water en zeep of een applicatievloeistof. Dit kan handig zijn als de omge- vingstemperatuur hoog is en de folie nog ‘stroperiger’ aanvoelt;
• De juiste hoek van de rakel ten opzichte van de ondergrond is erg bepalend voor de wrijvingsweer- stand;
• Er zijn ook diverse rakeltechnieken die de wrijvings- weerstand omlaag brengen, denk aan ‘achteruit’ of ‘slepend’ rakelen.

(tekst gaat verder onder de foto)

Bij de foto: De juiste hoek en stand van de rakel ten opzichte van de ondergrond, de juiste druk, de juiste slag. Als je deze technieken onder de knie hebt, kun je echt elke folie efficiënt en kwalitatief monteren.

• Wat kun je doen als er toch plooien zijn ontstaan?
  Trek de folie los tot het gedeelte waar de folie glad en spanningsloos is. Verwarm de losgetrokken folie licht met een heatgun zodat de folie terugkrimpt in de oude positie. Zorg dat de folie is afgekoeld voor je weer gaat rakelen, want warme folie zal sneller uitrekken en ‘kleeft’ nog aan je rakel.
• Zijn de plooien gering of zijn plooien vanwege de ondergrond niet te vermijden, dan kun je de spanning met de juiste rakeltechnieken ‘wegwerken’. (Deze technieken leer je tijdens de cursussen ‘Carwrap’ en ‘Foliemontage en beletteren’)
• Vermijd waar mogelijk de heatgun te gebruiken om spanningsplooien weg te werken, want één keer föhnen en je blíj́ft föhnen.

(tekst gaat verder onder de foto)

Bij de foto: Als je werkt met een dunne folie, dan duw je voor je het weet plooien en kreukels
in de film. Dit voorkom je grotendeels door de lange zijde van je rakel in een hoek van maximaal 20 graden ten opzichte van de rakellijn te houden.
Rakel de folie aan met kleine overlappende slagen. Door het rugpapier grotendeels te laten zitten, hou je de folie ‘in model’. Tegelijkertijd voorkom je dat de folie al vast gaat zitten aan de ondergrond.