Folie netjes monteren is één ding, zorgen dat de belettering er na een paar maanden nog steeds mooi op zit is soms helaas een ander verhaal. Wie heeft ze nog nooit zien rondrijden, bestickerde bedrijfswagens waar de folie los komt uit de profielen en/of langs de randjes. Wat voor visitekaartje geeft zo’n bedrijfswagen af met dit soort folie-onthechtingsklachten? Dat is toch alleen maar anti-reclame?

(tekst gaat verder onder de foto)

Het is dan ook (terecht) de nachtmerrie van ieder signbedrijf om een klant aan de telefoon te krijgen die klaagt over folie-onthechtingsklachten. Sterker, ieder signbedrijf en wrapper doet álles om loslaatklachten te voorkomen. Maar waar gaat het nu meestal mis? Is het de monteur? Is het de folie? Het loslaten van folie kan meerdere oorzaken hebben en vaak is het een combinatie van factoren. We zetten de belangrijkste oorzaken op een rij.

Folie en folie is echt twee. (Of drie, of …). Een inkoppertje waarschijnlijk, maar zorg dat je de juiste folie voor de toepassing kiest. Hoe meer er van de toepassing gevraagd wordt (bijvoorbeeld; diepe profielen, carwrap, blootstelling aan extreme omstandigheden, etcetera), hoe belangrijker het is de juiste kwaliteit te kiezen.

Hoe ver een folie kan worden opgerekt, verschilt per folietype. Sommige folies kun je ogenschijnlijk enorm oprekken zonder kleur of glansverschil. Het ziet er dan tijdens de montage prima uit, maar mettertijd zal te sterk opgerekte folie gaan terugkrimpen en loslaten. Zelfs als de folie goed is naverwarmd. Maar ook aan de hoogst kwalitatieve carwrapfolie zit een grens hoever je hem kan oprekken.

(tekst gaat verder onder de foto)

Bij de foto: Het is belangrijk de juiste carwrap technieken toe te passen bij het wrappen van buitenspiegels. Bijvoorbeeld de ‘pre-stretch’ techniek, de ‘wiebel’  techniek en de ’terugkrimp’ techniek. Met een verkeerde techniek wordt de folie te veel uitgerekt zodat er bij de randen lelijke plooitjes ontstaan.

Tijdens de training ‘Carwraptechniek’ ontvang je veel tips hoe je folie wel ‘veilig’ oprekt, en wat ‘kan’ en wat ‘niet kan’ per foliemerk/type en per ondergrond..

(tekst gaat verder onder de foto)

Bij de illustratie: Eén van de basisprincipes bij het uitrekken van folie: Haal de rek uit een zo’n groot mogelijk stuk folie, zo voorkom je dat de folie te extreem wordt uitgerekt.

Waar uitgerekte folie op een licht gebogen ondergrond nog blijft zitten, kan deze in een hoekig profiel wél loslaten. Ook kleine randjes folie ‘omvouwen’ bij bijvoorbeeld een portier of motorkap, is een risico. Dat omgeplakte randje van een paar milimeter ziet er tijdens de montage meestal nog prima uit maar kan met verloop van tijd loslaten en ‘recht’ gaan staan. Ook bij het monteren van over diepe profielen gaat het soms mis. Vaak is hier de oorzaak dat de verkeerde infohn technieken zijn toegepast. Tijdens de training ‘Carwraptechniek’ leer je de in projecten uitontwikkelde applicatie technieken. Je kunt je voorstellen dat na projecten waar je honderden keren door de profielen van o.a. MB Sprinters heen hebt gewrapt de mooiste,  snelste en veiligste infohn-technieken wel naar boven zijn gekomen.

Bij de foto: Bij het omplakken van kleine randjes loop je meer risico op loslaatklachten. 

In sommige laksystemen, zoals watergedragen lakken of poedercoatings, zitten in meer of mindere mate siliconen verwerkt. Hierop hecht de lijmlaag minder goed. Hoe hoger de oppervlaktespanning, hoe lager de hechting. Bij twijfel kun je een test doen om de oppervlaktespanning te meten.

Een niet goed ontvette ondergrond is de oorzaak van veel loslaatklachten. Een ondergrond grondig ontvetten, blijkt toch ook een vak. Sterker, je kunt met je ‘schone’ doek een restje aanwezige paraffine keurig over de hele auto uitsmeren. Dan is het middel erger dan de kwaal. Leer de juiste schoonmaaktechnieken en gebruik geschikte ontvettingsmiddelen om folie-onthechtingsklachten te voorkomen. Ontvetten is extra belangrijk langs randen, bij overlappen en op delen waar de folie opgerekt wordt aangebracht.

Soms wordt opgerekte folie niet goed naverwarmd. (Postheating). Om het vormgeheugen van folie te reduceren, moeten de opgerekte delen worden naverwarmd. Als je dit niet doet, zal de folie met verloop van de tijd terugkrimpen en ook dit zorgt voor folie-onthechtingsklachten.

De meeste foliefabrikanten adviseren na te warmen op een temperatuur tussen 80 en 100 graden Celsius. Let op: waar sommige typen folies hun ‘geheugen’ al beginnen te verliezen vanaf 40 graden Celsius, begint dat proces bij andere folies pas vanaf 70 graden. En sommige folietypes moeten zelfs nog veel heter worden gestookt.

Vanwege die verschillen zou het kunnen dat de manier van naföhnen die je gewend bent ineens onvoldoende blijkt als je met een ander folietype werkt. Deze temperaturen kun je echt niet op je gevoel inschatten. Vanaf plusminus 40 graden voelt alles ‘kokendheet’ aan.

Een infrarood temperatuurmeter is dus onmisbaar bij het maken van een duurzame carwrap. Iedere centimeter opgerekte folie moet consequent tot de juiste temperatuur worden naverwarmd. Reken plusminus 50 seconden per 50 cm. Het naföhnen van een flinke bus kan dus wel oplopen tot een uur werk. Niet leuk, want het is de laatste (saaie) handeling bij een carwrap. De neiging dit af te raffelen, is begrijpelijk, maar funest.

(tekst gaat verder onder de foto)

Bij de foto: Grondige post-heating of naverwarmen is cruciaal wil je folie loslaatklachten voorkomen.

Oplosmiddelen in de lijmlaag is een bekend fenomeen. Bij het printen van een solvent afbeelding zullen oplosmiddelen van de inkten deels in de folie en de lijmlaag trekken. Deze oplosmiddelen kunnen de werking van de lijmlaag beïnvloeden en te vroeg aangebracht laminaat kan loslaten. Verder moet je er rekening mee houden dat niet uitgedampte folie iets is uitgezet. Als je te snel na het printen begint met het aanbrengen van de folie, kunnen de oplosmiddelen pas ná de montage gaan verdampen, waardoor de folie wat zal krimpen. Dit kan ook folie-onthechtingsklachten veroorzaken. Geef geprinte folie voorafgaand aan de montage dus voldoende tijd om uit de dampen.

Een andere oorzaak kan zijn dat een (geprinte) folie verkeerd is gelamineerd. Als het laminaat onder te hoge spanning over de folie is aangebracht, gaat de laminaatlaag aan de folie ‘trekken’. Hierdoor kunnen de randen gaan opkrullen en loslaten. (Edgelifting) Gebruik van een spanningsregelaar op de laminator zal dit risico verkleinen.

Een andere oorzaak van folie-onthechtingsklachten: De lijmlaag heeft onvoldoende ‘gevloeid’. De lijmlaag van de folie moet als het ware in de poriën van de ondergrond terechtkomen. Want ook al ziet de laklaag van een auto er heel glad uit, zet er maar eens een microscoop op dan lijkt die zelfde laklaag een maanlandschap.

• Als er met onvoldoende druk wordt gerakeld bouwt de lijmlaag te weinig hechting op met de ondergrond en kan de folie loslaten. Meestal is een druk van 3 kg op een ‘standaard’ rakel voldoende.
• Een andere oorzaak is montage tijdens te lage temperaturen (van de omgeving of ondergrond). Als het te koud is, kan de lijm niet goed vloeien en ook dan is er onvoldoende hechting. De minimum aanbreng temperatuur is per folie verschillend. Volg de instructies van de foliefabrikant.

Overigens, de lijmlaag heeft na de montage hoe dan ook tijd nodig om volledige hechting op te bouwen. Daarom wordt bijvoorbeeld geadviseerd een vers gewrapte auto niet gelijk de kou in te sturen en de eerste dagen de wasstraat te mijden.

Ook extreme omstandigheden kunnen loslaatklachten veroorzaken. Zo kan een schuivende laag sneeuw op het dak van een bulkoplegger er voor zorgen dat folieranden loslaten. Smeltende en daarna weer opvriezende sneeuw kan voor loslaatklachten zorgen. Hogesnelheidstreinen, vliegtuigen, speedboten et cetera hebben te maken met extreme invloeden van wind, stof en water. Door aangepaste montagetechnieken en edge-sealer toe te passen, reduceer je de risico’s op loslaten en dus klachten. Veelal werk voor specialisten.

Meestal is de oorzaak van folie-loslaatklachten een combinatie van meerdere factoren die hier boven zijn genoemd. Bijvoorbeeld; je hebt én iets te laks ontvet én een wat te lage oppervlakte spanning in het laksysteem van de auto waarop je heb gemonteerd. Als je nu zeer zorgvuldig had ontvet was de folie misschien net wel blijven zitten. Of, je hebt én iets onvoldoende rakeldruk gegeven, én de klant is met de wagen direct de vrieskou in gereden. Als je wel zorgvuldig had gerakeld en goed had naverwarmd had je waarschijnlijk nog steeds een tevreden klant gehad.

Bij de foto: Zeker bij een ingewikkelde ondergrond met profielen is het belangrijk om te letten op álle 10 de factoren zoals hier boven genoemd.

Uiteraard is er nog wel meer te vertellen over de oorzaken en het voorkomen van loslaatklachten. Dit onderwerp wordt behandeld tijdens de foliemontage trainingen van Appcademy. De nieuwste, innoverende en meest veiligste wrap-technieken worden gedemonstreerd en geoefend.